Gelin kapıdan çıkarken gelinle münasebeti olan ihtiyar bir kadın "Llepe            mafe vez si daxe" yani "mesut adım atasın güzelim" der. Bu hitap            üzerine sâadet yuvası olan baba evini terketmekte olan gelin, eski            güzel hatıralarının düşüncesiyle hissettiği üzüntüyü tutamâz, gözyaşı            dökerse de hissettirmemeğe çalışır. Gelin giderken anne ve babasının            elini öpmez. Çünkü kendisini naz ve nimet içinde büyüten şefkatli            ailesini başkası için terk edip gitmeyi hürmetsizlik ve ayıp            saydığından o sırada onların yanına çıkmaktan utanır.
          Başında duvak olduğu halde gelin kapıdan çıkarken hazır bulunanlar            hürmeten silah atarak kendisini selâmlar. Gelin evden çıktıktan sonra            alay silah atmağa devam eder ve şenlik içinde yola düşer. Gelin            götürmeye mahsus milli marşlar hep bir ağızdan söylenir. Silah            atışları ve at oyunları yol boyunca devam eder.
          İşte böyle neşeli bir alayla gelin "Leghune" adı verilen gelin            odasının kapısına getirilir. Bütün köy içinde sevinç nişanesi olarak            derhal kurban kesilir. Gelini kapıda kız ve genç kadınlar beklerken            bir taraftan da silahlar atılır.
          Gelin odaya götürülür ve gelinin bugün için hazırlamış olduğu sırma            işlemeli silahlık gibi şeyler alaya iştirak edenlere hediye edilir.            Bütün heyet ve köy ahalisi tertip edilen ziyafette bulunarak yemek            yerler.
Bu Blogda Ara
22 Mart 2007 Perşembe
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
 
 
 
 
 
   
 
 Kayıtlar
Kayıtlar
 
 
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder